Category: Uncategorized

Informacje z Polski (Tele Express, Wiadomości), artykuł w New York Times i audycja w NPR – National Public Radio – USA. Trzy źródła informacji zaskoczyły mnie kompletnie i wszystkie trzy na plus. Continue reading “Dzień niespodzianek”

Przyjechałem, zobaczyłem…nie mogę wyjść z podziwu. Młodzież gremialnie dopuszczona do głosu. Nie tylko w przemówieniach, ale w organizacji i prowadzeniu całej imprezy pn: „Miss Polonia of Copiague”. Continue reading “Ranczo Copiague”

Akhmed Zakayev, premier Czeczenii na uchodźctwie jest ścigany listem gończym, wystawionym przez Rosję dziesięć lat temu. Został z zarzutów oczyszczony przez sądy Danii i Wielkiej Brytanii. Był w Polsce od tego czasu kilkakrotnie i problemów nie było. Continue reading “Sprawdzian”

Dwugłos o propozycji PiSu, aby nałożyć podatek na instytucje finansowe, głównie banki: Continue reading “Nezgrany duet”

Jak długo trwać będzie pamięć o Ofiarach smoleńskiej katastrofy? Czy zasnuje ją woal czasu, czy zniknie za wstydliwym uczuciem wyśmiewanych pamiętających i o pamięć wołających, czy też zatruje ją agresja nienawidzących pamięci? A może zniknie za wyrzutami sumienia rządzących, czy może wreszcie rozpłynie się w coraz bardziej obojętnym na patriotyczny etos społeczeństwie, przedkładającym ”święty spokój” nad dociekanie prawdy; przedkładającym „byle mnie było dobrze” nad losy kraju; losy tych, którzy nie załapali się na koniukturę; tych, których skrzywdził egoizm rządzących, egoizm wyniesionych na barkach robotników, działaczy Solidarności. Continue reading “Pamięć”

List otwarty do Kongresu Polonii Amerykańskiej: Zarząd Główny w Chicago i Zarząd Oddziału Nowojorskiego (Downstate Division).
Niniejszym informuję że choć czuję się niezwykle zaszczycony i wzruszony decyzją zarządu nowojorskiego oddziału KPA (Downstate Division), przyznaniem mi Honorowego Wyróżnienia, to jednak odmawiam przyjęcia tego wyróżnienia, którego nadanie mi planowane jest na jesiennym bankiecie Kongresu Polonii Amerykańskiej.
Z całym szacunkiem dla Pana Franka Milewskiego, Przewodniczącego oddziału nowojorskiegon nie mogę jednak zaakceptować wyróżnienia z ramienia organizacji, która dotąd nie ogłosiła swojego stanowiska względem katastrofy pod Smoleńskiem, jak też i polityki obecnie rządzącej Administracji USA względem Polski i tragedii smoleńskiej. Brak reakcji KPA na najtragiczniejszą katastrofę, jaka dotknęła Polskę i polską politykę po II Wojnie Światowej, brak reakcji na kpinę, jaką urządza z tej tragedii polski rząd, jak również brak reakcji na to, co dzieje się w Polsce względem Krzyża na Krakowskim Przedmieściu, oraz fakt, że amerykański kongresmen występuje o powołanie międzynarodowej komisji śledczej, a najbardziej do tego upoważniona i desygnowana organizacja polonijna milczy, nie zezwalają mi na przyjęcie wspomnianego „wyróżnienia”, bo byłoby to akceptacją braku działania w tych kwestiach organizacji, która winna być wiodącą, a nie przemilczajacą to wszystko, co dzieje się TAM i TU.
Ponadto nie mogę akceptować wyróżnienia przez organizację, która przez wiele lat nie potrafi podjąć decyzji na temat lustracji Polonii, czy chociażby osób mających wysokie funkcje w KPA.
Z poważaniem, Janusz Sporek

Kilka dni temu napisałem o remisie Tuska z Obamą. I oto mamy kolejną paralelę: w Polsce na miejscu największego zwycięstwa nad komunistyczną hordą obecne władze pobudowały w tajemnicy i w ekspresowym tempie pomnik nie dla zwycięzców, a dla najeźdźców. Continue reading “Paralele”

“Państwa giną wtedy, gdy nie umieją odróżnić ludzi złych od dobrych”
– Anystenes z Aten (ok. 440-366 p.n. Chrystusa)
Myślę, że jeśli ktoś miał jeszcze złudzenia co do osoby prezydenta Komorowskiego, to pozbył się ich definitywnie teraz przy okazji żenującego ataku na Krzyż, braku szacunku dla swojego Poprzednika, który tragicznie zginął wespół z Elitą polityczną, jeszcze bardziej żenującego podwieszenia “tablicy pamiątkowej” dla ludzi, którzy “tam się zbierali” i zgodzie na pomnik dla czerwono-armistów, którzy zginęli w bitwie pod Ossowem. Continue reading “Koniec złudzeń?”

Przysłuchiwałem się wczoraj debacie sejmowej w polskim parlamencie. No cóż, na “spokojnej wyspie, oazie bezkryzysu” zafalowało i dało się słyszeć groźne pomruki nadchodzącej burzy. Dziura budżetowa ogromna, bezrobocie bez zmian, do sprzedania już tak niewiele, obietnic taki ogrom. Continue reading “Tusk – Obama 1:1”

Sto lat temu, zanim komunistyczna hydra zalała najbliższych sąsiadów dawnej Rosji, nasi dziadkowie i pradziadkowie, w najgorszych nawet snach nie przypuściliby, że krzyż w naszej Ojczyźnie stanie się przeszkodą i przyczyną podziału społeczeństwa. Continue reading “Krzyż”